S. Justini Martyris ~ III. classis
Tempora: Sabbato infra Hebdomadam I post Octavam Paschæ

Divinum Officium Rubrics 1960 - 1960

04-14-2018

Ad Matutinum

Incipit
℣. Dómine, lábia +︎ mea apéries.
℟. Et os meum annuntiábit laudem tuam.
℣. Deus in adiutórium meum inténde.
℟. Dómine, ad adiuvándum me festína.
Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Allelúia.
Início
℣. Abri, Senhor, +︎ os meus lábios.
℟. E a minha boca anunciará o vosso louvor.
℣. Deus, vinde em meu auxílio.
℟. Senhor, apressai-Vos em socorrer-me.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Aleluia.
Invitatorium {Antiphona ex Commune aut Festo}
Ant. Exsúltent in Dómino sancti, * Allelúia.
Ant. Exsúltent in Dómino sancti, * Allelúia.
Veníte, exsultémus Dómino, iubilémus Deo, salutári nostro: præoccupémus fáciem eius in confessióne, et in psalmis iubilémus ei.
Ant. Exsúltent in Dómino sancti, * Allelúia.
Quóniam Deus magnus Dóminus, et Rex magnus super omnes deos, quóniam non repéllet Dóminus plebem suam: quia in manu eius sunt omnes fines terræ, et altitúdines móntium ipse cónspicit.
Ant. Allelúia.
Quóniam ipsíus est mare, et ipse fecit illud, et áridam fundavérunt manus eius (genuflectitur) veníte, adorémus, et procidámus ante Deum: plorémus coram Dómino, qui fecit nos, quia ipse est Dóminus, Deus noster; nos autem pópulus eius, et oves páscuæ eius.
Ant. Exsúltent in Dómino sancti, * Allelúia.
Hódie, si vocem eius audiéritis, nolíte obduráre corda vestra, sicut in exacerbatióne secúndum diem tentatiónis in desérto: ubi tentavérunt me patres vestri, probavérunt et vidérunt ópera mea.
Ant. Allelúia.
Quadragínta annis próximus fui generatióni huic, et dixi; Semper hi errant corde, ipsi vero non cognovérunt vias meas: quibus iurávi in ira mea; Si introíbunt in réquiem meam.
Ant. Exsúltent in Dómino sancti, * Allelúia.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Allelúia.
Ant. Exsúltent in Dómino sancti, * Allelúia.
Invitatório {Antífona do Comum ou Festa}
Ant. Let the Saints rejoice in the Lord, * Alleluia.
Ant. Let the Saints rejoice in the Lord, * Alleluia.
Come let us praise the Lord with joy: let us joyfully sing to God our saviour. Let us come before his presence with thanksgiving; and make a joyful noise to him with psalms.
Ant. Let the Saints rejoice in the Lord, * Alleluia.
For the Lord is a great God, and a great King above all gods. For the Lord will not cast off his people: for in his hand are all the ends of the earth, and the heights of the mountains are his.
Ant. Alleluia.
For the sea is his, and he made it: and his hands formed the dry land. (genuflect) Come let us adore and fall down: and weep before the Lord that made us: For he is the Lord our God: and we are the people of his pasture and the sheep of his hand.
Ant. Let the Saints rejoice in the Lord, * Alleluia.
Today if you shall hear his voice, harden not your hearts: As in the provocation, according to the day of temptation in the wilderness: where your fathers tempted me, they proved me, and saw my works.
Ant. Alleluia.
Forty years long was I offended with that generation, and I said: These always err in heart. And these men have not known my ways: so I swore in my wrath that they shall not enter into my rest.
Ant. Let the Saints rejoice in the Lord, * Alleluia.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. Alleluia.
Ant. Let the Saints rejoice in the Lord, * Alleluia.
Hymnus {ex Commune aut Festo}
Deus tuórum mílitum
Sors, et córona, prǽmium,
Laudes canéntes Mártyris
Absólve nexu críminis.

Hic nempe mundi gáudia,
Et blanda fraudum pábula
Imbúta felle députans,
Pervénit ad cæléstia.

Pœnas cucúrrit fórtiter,
Et sústulit viríliter,
Fundénsque pro te sánguinem,
Ætérna dona póssidet.

Ob hoc precátu súpplici
Te póscimus, piíssime;
In hoc triúmpho Mártyris
Dimítte noxam sérvulis.

Laus et perénnis glória
Patri sit, atque Fílio,
Sancto simul Paráclito,
In sempitérna sǽcula.
Amen.
Hino {do Comum ou Festa}
O God, of those that fought thy fight,
Portion, and prize, and crown of light,
Break every bond of sin and shame
As now we praise thy martyr's name.

He recked not of the world's allure,
But sin and pomp of sin forswore:
Knew all their gall, and passed them by,
And reached the throne prepared on high.

Bravely the course of pain he ran,
And bare his torments as a man:
For love of thee his blood outpoured,
And thus obtained the great reward.

With humble voice and suppliant word
We pray thee therefore, holy Lord,
While we thy martyr's feast-day keep,
Forgive thy loved and erring sheep.

Glory and praise for aye be done
To God the Father, and the Son,
And Holy Ghost, who reign on high,
One God, to all eternity.
Amen.
Psalmi cum lectionibus {Antiphonæ ex Psalterio secundum tempora}
Nocturn I.
Ant. Allelúia, * allelúia, allelúia.
Psalmus 104(1-15) [1]
104:1 Confitémini Dómino, et invocáte nomen eius: * annuntiáte inter gentes ópera eius.
104:2 Cantáte ei, et psállite ei: * narráte ómnia mirabília eius.
104:3 Laudámini in nómine sancto eius: * lætétur cor quæréntium Dóminum.
104:4 Quǽrite Dóminum, et confirmámini: * quǽrite fáciem eius semper.
104:5 Mementóte mirabílium eius, quæ fecit: * prodígia eius, et iudícia oris eius.
104:6 Semen Ábraham, servi eius: * fílii Iacob, elécti eius.
104:7 Ipse Dóminus Deus noster: * in univérsa terra iudícia eius.
104:8 Memor fuit in sǽculum testaménti sui: * verbi, quod mandávit in mille generatiónes:
104:9 Quod dispósuit ad Ábraham: * et iuraménti sui ad Isaac:
104:10 Et státuit illud Iacob in præcéptum: * et Israël in testaméntum ætérnum:
104:11 Dicens: Tibi dabo terram Chánaan, * funículum hereditátis vestræ.
104:12 Cum essent número brevi, * paucíssimi et íncolæ eius:
104:13 Et pertransiérunt de gente in gentem, * et de regno ad pópulum álterum.
104:14 Non relíquit hóminem nocére eis: * et corrípuit pro eis reges.
104:15 Nolíte tángere christos meos: * et in prophétis meis nolíte malignári.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmos com leituras {Antífonas do Saltéio do tempo correspondente}
Nocturn I.
Ant. Aleluia, * aleluia, aleluia.
Salmo 104(1-15) [1]
104:1 Louvai o Senhor e invocai o seu nome: * anunciai as suas obras entre as gentes.
104:2 Cantai-Lhe e salmodiai-Lhe: * narrai todas suas maravilhas.
104:3 Gloriai-vos em seu santo nome: * alegre-se o coração dos que buscam o Senhor.
104:4 Buscai o Senhor e fortalecei-vos n’Ele: * buscai sempre a sua face.
104:5 Lembrai-vos das maravilhas que fez: * dos seus prodígios e as sentenças da sua boca:
104:6 Descendentes de Abraão, seus servos: * filhos de Jacob, seus escolhidos.
104:7 Ele é o Senhor nosso Deus: * os seus juízos exercem-se em toda a terra.
104:8 Ele lembrou-se para sempre da sua aliança: * e da palavra que comandou a mil gerações:
104:9 Que a Abraão fez: * e do seu juramento a Isaac:
104:10 O mesmo confirmou a Jacob como lei: * e a Israel para uma eterna aliança:
104:11 Dizendo:dar-te-ei a terra de Canaan, * porção de tua herança.
104:12 Quando em pequeno número, * sendo pouquíssimos e estrangeiros:
104:13 Passavam de gente para gente, * e dum reino para outro povo.
104:14 Homem que os ofendesse não permitiu: * e reis castigou por causa deles.
104:15 Não toqueis os meus ungidos: * e meus profetas os não maltrateis.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 104(16-27) [2]
104:16 Et vocávit famem super terram: * et omne firmaméntum panis contrívit.
104:17 Misit ante eos virum: * in servum venúmdatus est Ioseph.
104:18 Humiliavérunt in compédibus pedes eius, ferrum pertránsiit ánimam eius * donec veníret verbum eius.
104:19 Elóquium Dómini inflammávit eum: * misit rex, et solvit eum; princeps populórum, et dimísit eum.
104:21 Constítuit eum dóminum domus suæ: * et príncipem omnis possessiónis suæ:
104:22 Ut erudíret príncipes eius sicut semetípsum: * et senes eius prudéntiam docéret.
104:23 Et intrávit Israël in Ægýptum: * et Iacob áccola fuit in terra Cham.
104:24 Et auxit pópulum suum veheménter: * et firmávit eum super inimícos eius.
104:25 Convértit cor eórum ut odírent pópulum eius: * et dolum fácerent in servos eius.
104:26 Misit Móysen, servum suum: * Aaron, quem elégit ipsum.
104:27 Pósuit in eis verba signórum suórum: * et prodigiórum in terra Cham.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 104(16-27) [2]
104:16 Chamou a fome sobre a terra: * e destruiu todo o sustento do pão.
104:17 Enviou adiante deles um homem: * a José que foi vendido como escravo.
104:18 Humilharam-no com grilhões nos pés, o ferro traspassou a sua alma * até que se cumpriu o seu vaticínio.
104:19 A palavra do Senhor o tinha inflamado: * o rei mandou que o soltassem, o príncipe dos povos deu-lhe a liberdade.
104:20 Constituiu-o senhor da sua casa: * e príncipe de tudo quanto possuía:
104:21 Para que instruísse os seus príncipes como a si: * e ensinasse a prudência aos seus anciãos.
104:22 Israel entrou no Egipto: * e Jacob foi hóspede na terra de Cam.
104:23 Aumentou veementemente o seu povo: * e tornou-o forte sobre os seus inimigos.
104:24 Converteu-lhes o coração para que odiassem o seu povo: * e usassem de dolos com seus servos.
104:25 Enviou Moisés, seu servo: * e Arão, a quem tinha escolhido.
104:26 Deu-lhes poder para fazer milagres: * e prodígios na terra de Cam.
104:27 Enviou trevas e escureceu: * e com suas palavras se não exacerbaram.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 104(28-45) [3]
104:28 Misit ténebras, et obscurávit: * et non exacerbávit sermónes suos.
104:29 Convértit aquas eórum in sánguinem: * et occídit pisces eórum.
104:30 Édidit terra eórum ranas: * in penetrálibus regum ipsórum.
104:31 Dixit, et venit cœnomyía: * et cínifes in ómnibus fínibus eórum.
104:32 Pósuit plúvias eórum grándinem: * ignem comburéntem in terra ipsórum.
104:33 Et percússit víneas eórum, et ficúlneas eórum: * et contrívit lignum fínium eórum.
104:34 Dixit, et venit locústa, et bruchus, * cuius non erat númerus:
104:35 Et comédit omne fænum in terra eórum: * et comédit omnem fructum terræ eórum.
104:36 Et percússit omne primogénitum in terra eórum: * primítias omnis labóris eórum.
104:37 Et edúxit eos cum argénto et auro: * et non erat in tríbubus eórum infírmus.
104:38 Lætáta est Ægýptus in profectióne eórum: * quia incúbuit timor eórum super eos.
104:39 Expándit nubem in protectiónem eórum: * et ignem ut lucéret eis per noctem.
104:40 Petiérunt, et venit cotúrnix: * et pane cæli saturávit eos.
104:41 Dirúpit petram et fluxérunt aquæ: * abiérunt in sicco flúmina;
104:42 Quóniam memor fuit verbi sancti sui: * quod hábuit ad Ábraham, púerum suum.
104:43 Et edúxit pópulum suum in exsultatióne, * et eléctos suos in lætítia.
104:44 Et dedit illis regiónes géntium: * et labóres populórum possedérunt:
104:45 Ut custódiant iustificatiónes eius, * et legem eius requírant.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 104(28-45) [3]
104:28 Converteu-lhes as águas em sangue: * e matou os seus peixes.
104:29 Sua terra produziu rãs: * até nos aposentos dos próprios reis.
104:30 Falou e vieram moscas: * e mosquitos por todo o território.
104:31 Em vez de água lhes fez chover granizo: * lançou um fogo abrasador na terra deles.
104:32 Feriu as suas vinhas e os seus figueirais: * e quebrou as árvores que havia nos seus limites.
104:33 Falou e vieram gafanhotos e lagartos * cujos não tinham número:
104:34 Devoraram toda a erva dos prados: * e comeram todos os frutos dos seus campos.
104:35 Feriu todos os primogénitos da sua terra: * as primícias de todo seu trabalho.
104:36 Os conduziu com prata e com ouro: * e não havia enfermo nas suas tribos.
104:37 Alegrou-se o Egipto com a partida deles: * pois era sobre eles o seu temor.
104:38 Estendeu uma nuvem que os cobrisse: * e um fogo que os alumiasse de noite.
104:39 Pediram e vieram codornizes: * e de pão do céu os saciou.
104:40 Fendeu a pedra e brotaram águas: * correram rios no deserto.
104:41 Porque se lembrou da sua santa palavra: * que tinha dado a Abraão, seu servo.
104:42 Fez sair o seu povo com exaltação, * e os seus escolhidos com alegria.
104:43 Deu-lhes as terras das gentes: * e herdaram o trabalho dos povos:
104:44 Para que guardassem os seus mandamentos, * e buscassem a sua lei.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 105(1-15) [4]
105:1 Confitémini Dómino, quóniam bonus: * quóniam in sǽculum misericórdia eius.
105:2 Quis loquétur poténtias Dómini, * audítas fáciet omnes laudes eius?
105:3 Beáti, qui custódiunt iudícium, * et fáciunt iustítiam in omni témpore.
105:4 Meménto nostri, Dómine, in beneplácito pópuli tui: * vísita nos in salutári tuo:
105:5 Ad vidéndum in bonitáte electórum tuórum, ad lætándum in lætítia gentis tuæ: * ut laudéris cum hereditáte tua.
105:6 Peccávimus cum pátribus nostris: * iniúste égimus, iniquitátem fécimus.
105:7 Patres nostri in Ægýpto non intellexérunt mirabília tua: * non fuérunt mémores multitúdinis misericórdiæ tuæ.
105:7 Et irritavérunt ascendéntes in mare, * Mare Rubrum.
105:8 Et salvávit eos propter nomen suum: * ut notam fáceret poténtiam suam.
105:9 Et incrépuit Mare Rubrum, et exsiccátum est, * et dedúxit eos in abýssis sicut in desérto.
105:10 Et salvávit eos de manu odiéntium: * et redémit eos de manu inimíci.
105:11 Et opéruit aqua tribulántes eos: * unus ex eis non remánsit.
105:12 Et credidérunt verbis eius: * et laudavérunt laudem eius.
105:13 Cito fecérunt, oblíti sunt óperum eius: * et non sustinuérunt consílium eius.
105:14 Et concupiérunt concupiscéntiam in desérto: * et tentavérunt Deum in inaquóso.
105:15 Et dedit eis petitiónem ipsórum: * et misit saturitátem in ánimas eórum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 105(1-15) [4]
105:1 Louvai o Senhor, porque é bom: * porque é eterna a sua misericórdia.
105:2 Quem os poderes do Senhor contará, * fará todos seus louvores ouvidos?
105:3 Bem-aventurados os que observam a lei, * e praticam em todo o tempo a justiça.
105:4 Lembrai-Vos de nós, ó Senhor, em mercê de vosso povo: * visitai-nos com vossa salvação:
105:5 Para vermos a felicidade de vossos escolhidos, gozemos a alegria de vosso povo: * para serdes glorificado na vossa herança.
105:6 Pecámos com os nossos pais: * procedemos injustamente, cometemos a iniquidade.
105:7 Nossos pais no Egipto não entenderam as vossas maravilhas: * se não lembraram da multidão de vossas misericórdias.
105:8 Irritaram-Vos indo para o mar, * mar Vermelho.
105:9 Os salvou, por amor do seu nome: * para mostrar o seu poder.
105:10 Ameaçou o mar Vermelho e ele secou-se, * e levou-os pelos abysmos, como por um deserto.
105:11 Salvou-os da mão dos que os odiavam: * e livrou-os da mão do inimigo.
105:12 A água cobriu os perseguidores: * deles não escapou um só.
105:13 Deram crédito às suas palavras: * e cantaram o seu louvor.
105:14 Porém, depressa esqueceram as suas obras: * e não esperaram o seu conselho.
105:15 Cobiçaram delícias no deserto: * e tentaram a Deus no lugar sem água.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 105(16-31) [5]
105:16 Et irritavérunt Móysen in castris: * Aaron, sanctum Dómini.
105:17 Apérta est terra, et deglutívit Dathan: * et opéruit super congregatiónem Abíron.
105:18 Et exársit ignis in synagóga eórum * flamma combússit peccatóres.
105:19 Et fecérunt vítulum in Horeb * et adoravérunt scúlptile.
105:20 Et mutavérunt glóriam suam * in similitúdinem vítuli comedéntis fænum.
105:21 Oblíti sunt Deum, qui salvávit eos, * qui fecit magnália in Ægýpto, mirabília in terra Cham: terribília in Mari Rubro.
105:23 Et dixit ut dispérderet eos: * si non Móyses, eléctus eius, stetísset in confractióne in conspéctu eius:
105:24 Ut avérteret iram eius ne dispérderet eos: * et pro níhilo habuérunt terram desiderábilem:
105:25 Non credidérunt verbo eius, et murmuravérunt in tabernáculis suis: * non exaudiérunt vocem Dómini.
105:26 Et elevávit manum suam super eos: * ut prostérneret eos in desérto:
105:27 Et ut deíceret semen eórum in natiónibus: * et dispérgeret eos in regiónibus.
105:28 Et initiáti sunt Beélphegor: * et comedérunt sacrifícia mortuórum.
105:29 Et irritavérunt eum in adinventiónibus suis: * et multiplicáta est in eis ruína.
105:30 Et stetit Phínees, et placávit: * et cessávit quassátio.
105:31 Et reputátum est ei in iustítiam: * in generatiónem et generatiónem usque in sempitérnum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 105(16-31) [5]
105:16 Concedeu-lhes o que pediam: * e enviou fartura às suas almas.
105:17 Irritaram Moisés no acampamento: * e Arão, o santo do Senhor.
105:18 Abriu-se a terra e engoliu Datan: * e sepultou Abiron com seus compinchas.
105:19 Ateou-se fogo no meio da congregação: * a chama incendiou os pecadores.
105:20 Fizeram um bezerro em Horeb: * e adoraram a estátua.
105:21 Trocaram a sua glória * pelo simulacro dum bezerro que come feno.
105:22 Esqueceram-se de Deus, que os tinha salvado, * que tinha feito maravilhas no Egipto, milagres na terra de Cam, cousas terríveis no mar Vermelho.
105:23 Disse que os destruiria: * se Moisés, seu escolhido, se não tivesse posto no meio ante ele sobre a brecha:
105:24 A fim de afastar a sua ira, para que os não destruísse: * desprezaram aquela terra desejável:
105:25 Não acreditaram na sua palavra e murmuraram nas suas tendas: * e não atenderam à voz do Senhor.
105:26 Ele levantou a sua mão contra eles: * para os exterminar no deserto:
105:27 Para envilecer a sua estirpe entre as nações: * e dispersá-los pelas regiões.
105:28 Consagraram-se a Beelfegor: * e comeram os sacrifícios dos mortos.
105:29 Irritaram o Senhor com suas inovações: * e multiplicou-se neles a ruína.
105:30 Apresentou-se Finéas, e acalmou-O: * e cessou o flagelo.
105:31 Foi-lhe imputado a justiça: * de geração em geração para sempre.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 105(32-48) [6]
105:32 Et irritavérunt eum ad aquas contradictiónis: * et vexátus est Móyses propter eos: quia exacerbavérunt spíritum eius.
105:33 Et distínxit in lábiis suis: * non disperdidérunt gentes, quas dixit Dóminus illis.
105:35 Et commísti sunt inter gentes, et didicérunt ópera eórum: et serviérunt sculptílibus eórum: * et factum est illis in scándalum.
105:37 Et immolavérunt fílios suos, * et fílias suas dæmóniis.
105:38 Et effudérunt sánguinem innocéntem: * sánguinem filiórum suórum et filiárum suárum, quas sacrificavérunt sculptílibus Chánaan.
105:39 Et infécta est terra in sanguínibus, et contamináta est in opéribus eórum: * et fornicáti sunt in adinventiónibus suis.
105:40 Et irátus est furóre Dóminus in pópulum suum: * et abominátus est hereditátem suam.
105:41 Et trádidit eos in manus géntium: * et domináti sunt eórum qui odérunt eos.
105:42 Et tribulavérunt eos inimíci eórum, et humiliáti sunt sub mánibus eórum: * sæpe liberávit eos.
105:43 Ipsi autem exacerbavérunt eum in consílio suo: * et humiliáti sunt in iniquitátibus suis.
105:44 Et vidit, cum tribularéntur: * et audívit oratiónem eórum.
105:45 Et memor fuit testaménti sui: * et pœnítuit eum secúndum multitúdinem misericórdiæ suæ.
105:46 Et dedit eos in misericórdias * in conspéctu ómnium qui céperant eos.
105:47 Salvos nos fac, Dómine, Deus noster: * et cóngrega nos de natiónibus:
105:47 Ut confiteámur nómini sancto tuo: * et gloriémur in laude tua.
105:48 Benedíctus Dóminus, Deus Israël, a sǽculo et usque in sǽculum: * et dicet omnis pópulus: Fiat, fiat.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 105(32-48) [6]
105:32 Irritaram-n’O nas águas da contradição: * e Moisés foi castigado por causa deles:pois exacerbaram o seu espírito.
105:33 Foi duvidoso nas suas palavras: * não exterminaram as gentes que o Senhor lhes dissera.
105:34 Mesclaram-se com as gentes e imitaram os seus costumes:e servirão os seus ídolos: * e isto foi-lhes causa de ruína.
105:35 Imolaram os seus filhos, * e as suas filhas aos demónios.
105:36 Derramaram o sangue inocente: * o sangue de seus filhos e de suas filhas, que tinham sacrificado aos ídolos de Canaan.
105:37 A terra ficou infectada com tanto sangue e contaminou-se com suas obras: * e prostituíram-se suas invenções.
105:38 O Senhor incendiou-se de fúria contra o seu povo: * e abominou a sua herança.
105:39 Entregou-os ao poder das gentes: * e dominaram-nos aqueles que os odiavam.
105:40 Seus inimigos angustiaram-nos e foram humilhados sob o seu poder: * muitas vezes Ele os livrou.
105:41 Eles, porém, exacerbaram-n’O com seu conselho: * e foram humilhados pelas suas iniquidades.
105:42 Ele olhou-os quando estavam atribulados: * e ouviu a sua oração.
105:43 Lembrou-se da sua aliança: * e teve piedade deles segundo a multitude de sua misericórdia.
105:44 Empregou neles as suas misericórdias, * à vista de todos os tinham cativos.
105:45 Salvai-nos, ó Senhor nosso Deus: * e reuni-nos de entre as nações:
105:46 Para que celebremos o vosso santo nome: * e nos gloriemos em louvar-Vos.
105:47 Bendito seja o Senhor, Deus de Israel, pelos séculos dos séculos: * e todo o povo responderá:assim seja, assim seja.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 106(1-14) [7]
106:1 Confitémini Dómino quóniam bonus: * quóniam in sǽculum misericórdia eius.
106:2 Dicant qui redémpti sunt a Dómino, quos redémit de manu inimíci: * et de regiónibus congregávit eos:
106:3 A solis ortu, et occásu: * ab aquilóne, et mari.
106:4 Erravérunt in solitúdine in inaquóso: * viam civitátis habitáculi non invenérunt.
106:5 Esuriéntes, et sitiéntes: * ánima eórum in ipsis defécit.
106:6 Et clamavérunt ad Dóminum cum tribularéntur: * et de necessitátibus eórum erípuit eos.
106:7 Et dedúxit eos in viam rectam: * ut irent in civitátem habitatiónis.
106:8 Confiteántur Dómino misericórdiæ eius: * et mirabília eius fíliis hóminum.
106:9 Quia satiávit ánimam inánem: * et ánimam esuriéntem satiávit bonis.
106:10 Sedéntes in ténebris, et umbra mortis: * vinctos in mendicitáte et ferro.
106:11 Quia exacerbavérunt elóquia Dei: * et consílium Altíssimi irritavérunt.
106:12 Et humiliátum est in labóribus cor eórum: * infirmáti sunt, nec fuit qui adiuváret.
106:13 Et clamavérunt ad Dóminum cum tribularéntur: * et de necessitátibus eórum liberávit eos.
106:14 Et edúxit eos de ténebris, et umbra mortis: * et víncula eórum disrúpit.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 106(1-14) [7]
106:1 Louvai o Senhor, porque Ele é bom: * porque a sua misericórdia é eterna.
106:2 Digam-no os que foram resgatados pelo Senhor, os que Ele resgatou da mão do inimigo: * e os que congregou de entre as regiões:
106:3 Do oriente e do poente: * do aquilão e do mar.
106:4 Erravam por lugares áridos: * não encontraram caminho para uma cidade habitável.
106:5 Padecendo fome e sede: * desfaleceu a sua alma.
106:6 Clamaram ao Senhor no meio das suas tribulações: * e Ele os livrou das suas necessidades.
106:7 Conduziu-os por caminho recto: * para que fossem à cidade de habitação.
106:8 Glorifiquem o Senhor as suas misericórdias: * e suas maravilhas aos filhos dos homens.
106:9 Pois saciou a alma que estava exausta: * e encheu de bens a alma faminta.
106:10 Estavam sentados nas trevas e na sombra da morte: * aprisionados, na mendiguez e em ferros.
106:11 Pois exacerbaram as palavras de Deus: * e tinham desprezado o conselho do Altíssimo.
106:12 Seu coração foi humilhado em trabalhos: * ficaram sem forças, não houve quem os ajudasse.
106:13 Clamaram ao Senhor no meio das suas tribulações: * e Ele os livrou de suas necessidades.
106:14 Tirou-os das trevas e da sombra da morte: * e quebrou os seus vínculos.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 106(15-30) [8]
106:15 Confiteántur Dómino misericórdiæ eius: * et mirabília eius fíliis hóminum.
106:16 Quia contrívit portas ǽreas: * et vectes férreos confrégit.
106:17 Suscépit eos de via iniquitátis eórum: * propter iniustítias enim suas humiliáti sunt.
106:18 Omnem escam abomináta est ánima eórum: * et appropinquavérunt usque ad portas mortis.
106:19 Et clamavérunt ad Dóminum cum tribularéntur: * et de necessitátibus eórum liberávit eos.
106:20 Misit verbum suum, et sanávit eos: * et erípuit eos de interitiónibus eórum.
106:21 Confiteántur Dómino misericórdiæ eius: * et mirabília eius fíliis hóminum.
106:22 Et sacríficent sacrifícium laudis: * et annúntient ópera eius in exsultatióne.
106:23 Qui descéndunt mare in návibus, * faciéntes operatiónem in aquis multis.
106:24 Ipsi vidérunt ópera Dómini, * et mirabília eius in profúndo.
106:25 Dixit, et stetit spíritus procéllæ: * et exaltáti sunt fluctus eius.
106:26 Ascéndunt usque ad cælos, et descéndunt usque ad abýssos: * ánima eórum in malis tabescébat.
106:27 Turbáti sunt, et moti sunt sicut ébrius: * et omnis sapiéntia eórum devoráta est.
106:28 Et clamavérunt ad Dóminum cum tribularéntur: * et de necessitátibus eórum edúxit eos.
106:29 Et státuit procéllam eius in auram: * et siluérunt fluctus eius.
106:30 Et lætáti sunt quia siluérunt: * et dedúxit eos in portum voluntátis eórum.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Salmo 106(15-30) [8]
106:15 Glorifiquem o Senhor as suas misericórdias: * e suas maravilhas aos filhos dos homens.
106:16 Pois arrombou as portas de bronze: * e quebrou os ferrolhos de ferro.
106:17 Retirou-os do caminho da sua iniquidade: * pois tinham sido humilhados devido às suas injustiças.
106:18 Sua alma abominava toda a carne: * e chegaram até às portas da morte.
106:19 Clamaram ao Senhor no meio das suas tribulações: * e Ele livrou-os das suas necessidades.
106:20 Enviou a sua palavra e sarou-os: * e livrou-os da destruição.
106:21 Glorifiquem o Senhor as suas misericórdias: * e suas maravilhas aos filhos dos homens.
106:22 Ofereçam-Lhe um sacrifício de louvor: * e anunciem as suas obras com alegria.
106:23 Os que descem ao mar em naus, * e fazem as suas manobras nas muitas águas.
106:24 Viram as obras do Senhor, * e as suas maravilhas no profundo.
106:25 Disse e levantou-se um vento de tempestade: * e empolaram-se as ondas.
106:26 Sobem até aos céus e descem até aos abysmos: * desfalecia com males a alma deles.
106:27 Foram turvados e cambalearam como um embriagado: * e toda sua sabedoria se desvaneceu.
106:28 Clamaram ao Senhor no meio das suas tribulações: * e livrou-os das suas necessidades.
106:29 Transformou a tempestade em brisa: * e as ondas do mar acalmaram.
106:30 Eles alegraram-se, pois ficou calmo: * e Ele conduziu-os ao porto que desejavam.
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Psalmus 106(31-43) [9]
106:31 Confiteántur Dómino misericórdiæ eius: * et mirabília eius fíliis hóminum.
106:32 Et exáltent eum in ecclésia plebis: * et in cáthedra seniórum laudent eum.
106:33 Pósuit flúmina in desértum: * et éxitus aquárum in sitim.
106:34 Terram fructíferam in salsúginem: * a malítia inhabitántium in ea.
106:35 Pósuit desértum in stagna aquárum: * et terram sine aqua in éxitus aquárum.
106:36 Et collocávit illic esuriéntes: * et constituérunt civitátem habitatiónis.
106:37 Et seminavérunt agros, et plantavérunt víneas: * et fecérunt fructum nativitátis.
106:38 Et benedíxit eis, et multiplicáti sunt nimis: * et iuménta eórum non minorávit.
106:39 Et pauci facti sunt: * et vexáti sunt a tribulatióne malórum, et dolóre.
106:40 Effúsa est contémptio super príncipes: * et erráre fecit eos in ínvio, et non in via.
106:41 Et adiúvit páuperem de inópia: * et pósuit sicut oves famílias.
106:42 Vidébunt recti, et lætabúntur: * et omnis iníquitas oppilábit os suum.
106:43 Quis sápiens et custódiet hæc? * et intélleget misericórdias Dómini.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Sicut erat in princípio, et nunc, et semper, * et in sǽcula sæculórum. Amen.
Ant. Allelúia, allelúia, allelúia.
Salmo 106(31-43) [9]
106:31 As suas misericórdias glorifiquem o Senhor : * e suas maravilhas os filhos dos homens.
106:32 Exaltem-n’O na igreja do povo: * e louvem-n’O na cadeira dos anciãos.
106:33 Converteu os rios em desertos: * e os mananciais das águas em terra sedenta.
106:34 A terra frutífera em deserto de sal: * por causa da malícia dos seus habitantes.
106:35 Virou o deserto em tanques de água: * e a terra árida em mananciais de águas.
106:36 Estabeleceu ali os famintos: * e eles fundaram cidades para habitação.
106:37 Semearam os campos e plantaram vinhas: * e colheram nativos frutos.
106:38 Abençoou-os e multiplicaram-se muitíssimo: * e não diminuiu os seus animais.
106:39 Foram depois reduzidos a um pequeno número: * e foram oprimidos com males e dores.
106:40 Caiu o desprezo sobre os príncipes: * e Ele fê-los andar em erro por onde caminho não existia.
106:41 Aliviou o pobre da sua miséria: * e multiplicou as famílias como ovelhas.
106:42 Os justos verão e alegrar-se-ão: * e toda a iniquidade fechará a boca.
106:43 Quem é sábio para conservar estas cousas * e compreender as misericórdias do Senhor?
℣. Glória ao Pai, e ao Filho e ao Espírito Santo.
℟. Assim como era no princípio, agora e sempre, e por todos os séculos dos séculos. Amen.
Ant. Aleluia, aleluia, aleluia.
℣. Gavísi sunt discípuli, allelúia.
℟. Viso Dómino, allelúia.
℟. The disciples therefore were glad, alleluia.
℣. When they saw the Lord, alleluia.
Pater noster, qui es in cælis, sanctificétur nomen tuum: advéniat regnum tuum: fiat volúntas tua, sicut in cælo et in terra. Panem nostrum cotidiánum da nobis hódie: et dimítte nobis débita nostra, sicut et nos dimíttimus debitóribus nostris:
℣. Et ne nos indúcas in tentatiónem:
℟. Sed líbera nos a malo.
Absolutio. A vínculis peccatórum nostrórum absólvat nos omnípotens et miséricors Dóminus. Amen.
Our Father, who art in heaven, Hallowed be thy name. Thy kingdom come. Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread. And forgive us our trespasses, as we forgive those who trespass against us.
℣. And lead us not into temptation:
℟. But deliver us from evil.
Absolvição. May the Almighty and merciful Lord loose us from the bonds of our sins. Amen.

℣. Iube, Dómine, benedícere.
Benedictio. Ille nos benedícat, qui sine fine vivit et regnat. Amen.

Lectio 1
De Actibus Apostolórum
Act. 10:1-8
1 Vir autem quidam erat in Cæsaréa, nómine Cornélius, centúrio cohórtis quæ dícitur Itálica,
2 Religiósus, ac timens Deum cum omni domo sua, fáciens eleemósynas multas plebi, et déprecans Deum semper.
3 Is vidit in visu maniféste, quasi hora diéi nona, ángelum Dei introëúntem ad se, et dicéntem sibi: Cornéli.
4 At ille íntuens eum, timóre corréptus, dixit: Quid est, dómine? Dixit autem illi: Oratiónes tuæ et eleemósynæ tuæ ascendérunt in memóriam in conspéctu Dei.
5 Et nunc mitte viros in Ioppen, et accérsi Simónem quemdam, qui cognominátur Petrus:
6 Hic hospitátur apud Simónem quemdam coriárium, cuius est domus iuxta mare: hic dicet tibi quid te opórteat fácere.
7 Et cum discessísset ángelus qui loquebátur illi, vocávit duos domésticos suos, et mílitem metuéntem Dóminum ex his qui illi parébant.
8 Quibus cum narrásset ómnia, misit illos in Ioppen.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Christus resúrgens ex mórtuis, iam non móritur, mors illi ultra non dominábitur: quod enim mórtuus est peccáto, mórtuus est semel:
* Quod autem vivit, vivit Deo, allelúia, allelúia.
℣. Mórtuus est semel propter delícta nostra, et resurréxit propter iustificatiónem nostram.
℟. Quod autem vivit, vivit Deo, allelúia, allelúia.

℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May His blessing be upon us who doth live and reign for ever. Amen.

Leitura 1
Lesson from the Acts of the Apostles
Acts 10:1-8
1 And there was a certain man in Caesarea, named Cornelius, a centurion of that which is called the Italian band;
2 A religious man, and fearing God with all his house, giving much alms to the people, and always praying to God.
3 This man saw in a vision manifestly, about the ninth hour of the day, an angel of God coming in unto him, and saying to him: Cornelius.
4 And he, beholding him, being seized with fear, said: What is it, Lord? And he said to him: thy prayers and thy alms are ascended for a memorial in the sight of God.
5 And now send men to Joppe, and call hither one Simon, who is surnamed Peter:
6 He lodgeth with one Simon a tanner, whose house is by the sea side. He will tell thee what thou must do.
7 And when the angel who spoke to him was departed, he called two of his household servants, and a soldier who feared the Lord, of them that were under him.
8 To whom when he had related all, he sent them to Joppe.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. Knowing that Christ rising again from the dead, dieth now no more, death shall no more have dominion over him. For in that he died to sin, he died once;
* In that he liveth, he liveth unto God, alleluia, alleluia.
℣. He died once for the sins, and he rose for our justification.
℟. In that he liveth, he liveth unto God, alleluia, alleluia.
℣. Iube, Dómine, benedícere.
Benedictio. Cuius festum cólimus, ipse intercédat pro nobis ad Dóminum. Amen.

Lectio 2
Act. 10:9-17
9 Póstera autem die, iter illis faciéntibus, et appropinquántibus civitáti, ascéndit Petrus in superióra ut oráret circa horam sextam.
10 Et cum esuríret, vóluit gustáre. Parántibus autem illis, cécidit super eum mentis excéssus:
11 Et vidit cælum apértum, et descéndens vas quoddam, velut línteum magnum, quátuor inítiis submítti de cælo in terram,
12 In quo erant ómnia quadrupédia, et serpéntia terræ, et volatília cæli.
13 Et facta est vox ad eum: Surge, Petre: occíde, et mandúca.
14 Ait autem Petrus: Absit Dómine, quia nunquam manducávi omne commúne et immúndum.
15 Et vox íterum secúndo ad eum: Quod Deus purificávit, tu commúne ne díxeris.
16 Hoc autem factum est per ter: et statim recéptum est vas in cælum.
17 Et dum intra se hæsitáret Petrus quidnam esset vísio quam vidísset, ecce viri qui missi erant a Cornélio, inquiréntes domum Simónis astitérunt ad iánuam.
Act. 10:34-41
34 Apériens autem Petrus os suum, dixit: In veritáte cómperi quia non est personárum accéptor Deus;
35 Sed in omni gente qui timet eum, et operátur iustítiam, accéptus est illi.
36 Verbum misit Deus fíliis Israël, annúntians pacem per Iesum Christum (hic est ómnium Dóminus).
37 Vos scitis quod factum est verbum per univérsam Iudǽam: incípiens enim a Galilǽa post baptísmum quod prædicávit Ioánnes,
38 Iesum a Názareth: quómodo unxit eum Deus Spíritu Sancto, et virtúte, qui pertránsiit benefaciéndo, et sanándo omnes oppréssos a diábolo, quóniam Deus erat cum illo.
39 Et nos testes sumus ómnium quæ fecit in regióne Iudæórum, et Ierúsalem, quem occidérunt suspendéntes in ligno.
40 Hunc Deus suscitávit tértia die, et dedit eum maniféstum fíeri,
41 Non omni pópulo, sed téstibus præordinátis a Deo: nobis, qui manducávimus et bíbimus cum illo postquam resurréxit a mórtuis.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.

℟. Ecce vicit leo de tribu Iuda, radix David, aperíre librum, et sólvere septem signácula eius:
* Allelúia, allelúia, allelúia.
℣. Dignus est Agnus, qui occísus est, accípere virtútem, et divinitátem, et sapiéntiam, et fortitúdinem, et honórem, et glóriam, et benedictiónem.
℟. Allelúia, allelúia, allelúia.
℣. Glória Patri, et Fílio, * et Spirítui Sancto.
℟. Allelúia, allelúia, allelúia.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. He whose feast-day we are keeping, be our Advocate with God. Amen.

Leitura 2
Acts 10:9-17
9 And on the next day, whilst they were going on their journey, and drawing nigh to the city, Peter went up to the higher parts of the house to pray, about the sixth hour.
10 And being hungry, he was desirous to taste somewhat. And as they were preparing, there came upon him an ecstasy of mind.
11 And he saw the heaven opened, and a certain vessel descending, as it were a great linen sheet let down by the four corners from heaven to the earth:
12 Wherein were all manner of fourfooted beasts, and creeping things of the earth, and fowls of the air.
13 And there came a voice to him: Arise, Peter; kill and eat.
14 But Peter said: Far be it from me; for I never did eat any thing that is common and unclean.
15 And the voice spoke to him again the second time: That which God hath cleansed, do not thou call common.
16 And this was done thrice; and presently the vessel was taken up into heaven.
17 Now, whilst Peter was doubting within himself, what the vision that he had seen should mean, behold the men who were sent from Cornelius, inquiring for Simon's house, stood at the gate.
Acts 10:34-41
34 And Peter opening his mouth, said: In very deed I perceive, that God is not a respecter of persons.
35 But in every nation, he that feareth him, and worketh justice, is acceptable to him.
36 God sent the word to the children of Israel, preaching peace by Jesus Christ: he is Lord of all.
37 You know the word which hath been published through all Judea: for it began from Galilee, after the baptism which John preached,
38 Jesus of Nazareth: how God anointed him with the Holy Ghost, and with power, who went about doing good, and healing all that were oppressed by the devil, for God was with him.
39 And we are witnesses of all things that he did in the land of the Jews and in Jerusalem, whom they killed, hanging him upon a tree.
40 Him God raised up the third day, and gave him to be made manifest,
41 Not to all the people, but to witnesses preordained by God, even to us, who did eat and drink with him after he arose again from the dead;
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.

℟. Behold, the Lion of the tribe of Judah, the Root of David, hath prevailed to open the Book, and to loose the seven seals thereof.
* Alleluia, alleluia, alleluia.
℣. Worthy is the Lamb That was slain to receive power, and riches, in wisdom, and strength, and honour, and glory, and blessing.
℟. Alleluia, alleluia, alleluia.
℣. Glory be to the Father, and to the Son, * and to the Holy Ghost.
℟. Alleluia, alleluia, alleluia.
℣. Iube, Dómine, benedícere.
Benedictio. Ad societátem cívium supernórum perdúcat nos Rex Angelórum. Amen.

Lectio 3
Iustínus, Prisci fílius, ex Græco génere Fláviæ Neápolis in Syria Palæstína natus, ádeo philosophíæ amóre corréptus est, ut ad veritátem assequéndam, quotquot áderant, philosophórum sectis nomen déderit. In quibus tamen cum fallácem tantum sapiéntiam reperísset, supérna illustratióne edóctus, christiánæ fídei philosophíam ampléxus est. Hinc sacræ Scriptúræ libros diu noctúque versans ibíque eminéntem Iesu Christi sciéntiam adéptus, plura conscrípsit ad christiánam fidem exponéndam magísque propagándam; quæ inter binæ præstant pro fide christiána apologíæ. Quas cum imperatóribus Antoníno Pio eiúsque fíliis porrexísset, et fidem disputándo strénue propugnásset, obtínuit, ut a Christianórum cæde público príncipem edícto temperarétur. Ipse tamen Crescéntis Cýnici, cuius et ímpios mores redargúerat, insídiis accusátus, a satellítibus captus est; et ad Rústicum præféctum addúctus, cum in confessióne fídei strénue permanéret, cápitis damnátus, glorióso martýrio coronátus occúbuit.
℣. Tu autem, Dómine, miserére nobis.
℟. Deo grátias.


Te Deum
Te Deum laudámus: * te Dóminum confitémur.
Te ætérnum Patrem * omnis terra venerátur.
Tibi omnes Ángeli, * tibi Cæli, et univérsæ Potestátes:
Tibi Chérubim et Séraphim * incessábili voce proclámant:

(Fit reverentia) Sanctus, Sanctus, Sanctus * Dóminus Deus Sábaoth.

Pleni sunt cæli et terra * maiestátis glóriæ tuæ.
Te gloriósus * Apostolórum chorus,
Te Prophetárum * laudábilis númerus,
Te Mártyrum candidátus * laudat exércitus.
Te per orbem terrárum * sancta confitétur Ecclésia,
Patrem * imménsæ maiestátis;
Venerándum tuum verum * et únicum Fílium;
Sanctum quoque * Paráclitum Spíritum.
Tu Rex glóriæ, * Christe.
Tu Patris * sempitérnus es Fílius.

Fit reverentia
Tu, ad liberándum susceptúrus hóminem: * non horruísti Vírginis úterum.

Tu, devícto mortis acúleo, * aperuísti credéntibus regna cælórum.
Tu ad déxteram Dei sedes, * in glória Patris.
Iudex créderis * esse ventúrus.

Sequens versus dicitur flexis genibus
Te ergo quǽsumus, tuis fámulis súbveni, * quos pretióso sánguine redemísti.

Ætérna fac cum Sanctis tuis * in glória numerári.
Salvum fac pópulum tuum, Dómine, * et bénedic hereditáti tuæ.
Et rege eos, * et extólle illos usque in ætérnum.
Per síngulos dies * benedícimus te.

Fit reverentia, secundum consuetudinem
Et laudámus nomen tuum in sǽculum, * et in sǽculum sǽculi.

Dignáre, Dómine, die isto * sine peccáto nos custodíre.
Miserére nostri, Dómine, * miserére nostri.
Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos, * quemádmodum sperávimus in te.
In te, Dómine, sperávi: * non confúndar in ætérnum.
℣. Grant, Lord, a blessing.
Benção. May He that is the Angels' King to that high realm His people bring. Amen.

Leitura 3
Justin, son of Priscus and of Greek extraction, was born at Nablus in Palestine. He was so possessed by love for philosophy that, in his search for truth, he enrolled in every philosophical school he could find. But in these he found nothing but fallacious wisdom, and, taught by enlightenment sent him from heaven, he embraced the philosophy of the Christian faith. Thereafter he studied the books of holy Scripture day and night and, when he had thus become learned in the supreme knowledge of Jesus Christ, he wrote many books to explain and to spread the Christian faith, among which his two Apologies are particularly well known. When he had presented these to the the emperors Antoninus Pius and his sons, and fought strenuously for the faith by disputations as well, he obtained a public edict from the princes to restrain the slaughter of Christians. But he himself was accused through the plotting of Crescens the Cynic, whose wicked ways he had criticized. He was taken prisoner by Crescens' followers and brought before Rusticus the prefect. When he firmly held to his confession of the faith, he was condemned to death, and went to his rest crowned with the glory of martyrdom.
℣. E Vós, Senhor, tende misericórdia de nós.
℟. Graças a Deus.


Te Deum
Vos louvamos, ó Deus, e reconhecemos por Senhor. A Vós, ó Pai eterno, toda a terra adora.
Todos os Anjos, os céus e todas as Potestades, os Querubins e os Serafins clamam incessantemente:

Santo, Santo, Santo: Senhor, Deus dos exércitos.

Os céus e a terra estão cheios da majestade da vossa glória.
O coro glorioso dos Apóstolos, a falange venerável dos Profetas, e a ala dos Mártires, brilhante de alvura, cantam os vossos louvores.

A Santa Igreja confessa o vosso nome em toda a terra.: Ó Pai de infinita majestade! Ela adora o vosso Filho Unigénito e verdadeiro. E também o Espírito Paráclito.

Vós sois o Rei da glória, ó Cristo! Vós sois o Filho do Pai Eterno. Para salvar o homem, não hesitastes em viver no seio de uma Virgem.

Vós partistes as cadeias da morte e abristes o reino dos céus aos fiéis.
Vós estais assentado à dextra de Deus, na glória do Pai. Acreditamos que sois o Juiz, que há-de vir.

O seguinte verso diz-se de joelhos
Vos suplicamos, pois, queirais socorrer vossos servos, que resgatastes com vosso precioso Sangue:
Permiti que pertençam ao número dos Santos, que estão na glória.
Salvai o vosso povo, ó Senhor, e abençoai a vossa herança.
Guiai os vossos servos e elevai-os até à vida eterna.

Todos os dias procuramos louvar-Vos. E louvamos o vosso Nome no mundo e em todos os séculos dos séculos.
Dignai-Vos, ó Senhor, neste dia preservar-nos do pecado.
Tende piedade de nós, ó Senhor, tende piedade.
Que a vossa misericórdia desça sobre nós, conforme a esperança que em Vós depositamos.

Senhor, eu espero em Vós; nunca ficarei iludido.
Reliqua omittuntur, nisi Laudes separandæ sint.
Skip the rest, unless praying Lauds separately.
Oratio {ex Proprio Sanctorum}
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
Orémus.
Deus, qui per stultítiam crucis eminéntem Iesu Christi sciéntiam beátum Iustínum Mártyrem mirabíliter docuísti: eius nobis intercessióne concéde; ut, errórum circumventióne depúlsa, fídei firmitátem consequámur.
Per eúndem Dóminum nostrum Iesum Christum Fílium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitáte Spíritus Sancti, Deus, per ómnia sǽcula sæculórum.
℟. Amen.
Oração {do Próprio dos Santos}
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
Oremos
O God, Who through the preaching of the Cross, which is to them that perish foolishness, didst wonderfully teach unto thy blessed martyr Justin the excellency of the knowledge of Christ Jesus Our Lord, grant unto us at his prayers the grace to cast off all false teaching and ever to hold fast to the faith.
Pelo mesmo nosso Senhor Jesus Cristo, vosso Filho, que convosco vive e reina em unidade do Espírito Santo, Deus, por todos os séculos dos séculos.
℟. Amen.
Conclusio
℣. Dómine, exáudi oratiónem meam.
℟. Et clamor meus ad te véniat.
℣. Benedicámus Dómino.
℟. Deo grátias.
℣. Fidélium ánimæ per misericórdiam Dei requiéscant in pace.
℟. Amen.
Conclusão
℣. Senhor, ouvi a minha oração.
℟. E que meu clamor chegue até Vós.
℣. Bendigamos o Senhor.
℟. Graças a Deus.
℣. E que as almas dos fiéis, pela misericórdia de Deus, descansem em paz.
℟. Amen.

Matutinum    Laudes
Prima    Tertia    Sexta    Nona
Vesperae    Completorium
Omnes    Plures    Appendix

Options    Sancta Missa    Ordo

Versions
Tridentine - 1570
Tridentine - 1888
Tridentine - 1906
Divino Afflatu - 1954
Reduced - 1955
Rubrics 1960 - 1960
Rubrics 1960 - 2020 USA
Monastic - 1963
Ordo Praedicatorum - 1962
Language 2
Latin
Dansk
Deutsch
English
Español
Français
Italiano
Magyar
Polski
Português
Latin-Bea
Polski-Newer
Votives
Hodie
Apostolorum
Evangelistarum
Unius Martyris
Plurimorum Martyrum
Confessoris Pontificis
Doctorum Pontificium
Confessoris non Pontificis
Doctoris non Pontificis
Unam Virginum
Plures Virgines
Non Virginum Martyrum
Non Virginum non Martyrum
Dedicationis Ecclesiae
Officium defunctorum
Beata Maria in Sabbato
Beatae Mariae Virginis
Officium parvum Beatae Mariae Virginis

Versions      Credits      Download      Rubrics      Technical      Help